Day 2: Winter is coming Jon Snow

Vrijdag 22 maart

Deze nacht droomde ik reeds over het noorderlicht, maar buiten is het bewolkt en ligt er verse sneeuw. Rond 7u zijn we beiden wakker en zien een vers pakje sneeuw liggen. Robin, je sneeuwtapijt ligt hier al klaar! 😊


Het ontbijt begint vanaf 8u, maar de hoteleigenaar had tegen Tom gezegd dat er een groep kinderen kwam. Hierdoor gaan we pas rond 8u20 naar het ontbijt. De kinderen zijn reeds weg en kiezen een tafeltje aan het raam. Een tas koffie, enkele broodjes met kaas, komkommer en yoghurt is al een goede portie om de dag mee te starten. Om 9u15 zitten we reeds in de auto om vandaag Snaefellsjökull National Park te gaan ontdekken. We zullen vandaag ongeveer een 312 km rijden, maar deze afstanden zijn we uiteraard al gewoon van al onze Amerika reizen. Wat we niet gewoon zijn, is de sneeuw die we reeds mogen beleven onderweg. 


Voorlopig rijden we hier nog met gemak door en stopt het met waaien en sneeuwen. De banen zijn weer vrij en we zien de bergen meer en meer verschijnen. 


Onze eerste stop is normaal bij de Ytri Tunga Beach, maar de kans op zeehonden is zeer klein. Eerlijk gezegd vinden we de weg niet naar de parking en rijden maar meteen door naar Budir. In dit kleine dorpje staat enkel een hotel en een kerk. Het zwarte kerkje is een van de drie zwarte kerken op IJsland, in Lutherse stijl. Het krijgt zijn zwarte kleur omdat het hout, zoals bij de romp van een schip, geschilderd is met pek. 



Na onze foto's rijden we weer weg, want er komen meer en meer toeristen toe. Ja, zelfs kleine busjes met Aziaten. We rijden de route 54 en zien meer heldere bergen verschijnen. Onze auto past wel bij deze kleuren. 




Onderweg zien we de IJslandse paarden in grote kuddes. Deze paarden blijven enkel en alleen in IJsland. Indien het paard zou gekocht worden door een buitenlander, mag het paard ook niet meer terugkomen. Andere paardenrassen mogen ook niet binnen komen in IJsland. Ze verkiezen deze weg om hun ras puur te houden tegen allerlei ziekten. Ze zien er ook wel supergezond uit en poseren doen ze ook wel als de beste. 



Na nog een aantal mooie foto's arriveren we in Arnastapi. We parkeren de auto op de parking en wandelen tot aan het Snaefellsass standbeeld. Dit moet een soort van grote man, grote trol voorstellen. In Arnastapi geloven ze dat er hier trollen wonen. 



Er hangt een zeer koude wind en we wandelen al snel terug naar de auto. De volgende stop zou de Gatklettur moeten zijn, maar we rijden het Nationale Park binnen. In de verte zien we reeds de Londrangar verschijnen. We stoppen bij de parking en wandelen eerst naar deze mooie plek. Er zijn bovendien ook nesten van meeuwen langs de rotsen zichtbaar. 



We wandelen de loop rond en keren terug naar Arnastapi. Blijkbaar moesten we hier een wegje naar beneden wandelen om de Gatklettur te kunnen zien. Meer en meer toeristen staan op de parking, maar we vinden gelukkig nog een plekje. De Gatklettur is vanaf het standbeeld, 5 minuten wandelen naar beneden. Moest de zon hier schijnen, zou het een stuk mooier zijn. 





We keren na 5 minuten terug naar de auto en rijden door naar het bezoekerscentrum Gestastofa. Gelukkig zijn er hier toiletten. Er is een klein souvenirshop, waar ik een postkaart koop van de Londrangar. Van hieruit rijden we verder het Nationale Park in en zien dat de Snaefellsjökull glacier tamelijk goed zichtbaar is geworden. 


Vervolgens passeren we langs de toegang tot de Vatnshellir grot. Deze grot bezoeken we niet, maar we bezoeken wel een eerste zwart strand. De weg er naartoe is op bepaalde plaatsen aan de smalle kant. Op de parking van Djupalonssandur staan veel auto's. We eten eerst onze grote koffiekoek vanuit de supermarkt in de auto op. We hoeven ons niet te haasten en rond 13u30 wandelen we een kleine kilometer naar beneden tot aan het zwarte strand. 



Op dit strand liggen oude wrakstukken van een gestrande vissersboot. 


Rond 14u15 zitten we al terug in de auto en rijden nog voorbij de Saxholl crater. Aangezien de weg er naartoe in slechte staat ligt, skippen we deze plek. We rijden verder naar Hellissandur voor een stop bij Gilbakki. Echter is de deur gesloten en zien we geen teken van leven. Ja, dan zien we wel in het volgende dorpje naar een bakkerij of café. Bij Olafsvik stoppen we aan een café en restaurant voor een café macchiato en dessertje om te delen. 


Ondertussen is het hier alweer beginnen te sneeuwen en zien we soms een windhoos verschijnen. Tijd om te vertrekken naar de Kirkjufell en Kirkjufellsfoss. We rijden bijna voorbij de parking, want de wind en sneeuw blazen langs alle kanten. De kleine en volle parking ligt net naast de weg, maar de fotoplek is een eindje verderop. Om de Kirkjufell te fotograferen moet je steil omhoog klimmen. Ik gooi al reeds de handschoen in de ring, want ik zie dat dit in deze omstandigheden niet zal lukken voor mij. Tom wilt toch even gaan zien en wandelt naar de waterval. 


Ondertussen bekijk ik enkele foto's, terwijl Tom een held is voor een Aziatische vrouw. Zoals ik al zag in de verte is het wandelpad bijna onbegaanbaar door de sneeuw en ijs. De vrouw wou naar omhoog klimmen en viel op haar rug. Door het gladde ijs bleef ze glijden naar beneden tot bijna in het ijskoude water. Tom zag het gebeuren bij het oprennen (waarbij hij dan ook al viel 😏) van het wandelpad, maar kon haar nog op tijd tegenhouden. De vrouw en man zijn Tom eeuwig dankbaar en keren omwille van hun veiligheid terug. Meerdere mensen keren terug en nog meerdere zagen het wandelpad als een glijbaan. Tom geraakt nog tot bovenaan, maar voor die foto vanop het internet moet het toch wel al beter weer zijn. 


De Kirkjufell is een berg van 463 meter hoog. Deze berg was trouwens ook een film locatie van Game of Thrones in seizoen 6 en 7. De sneeuwstorm is zelfs zo erg, dat de berg gewoon verdwenen is. Tijd om terug te keren naar Borgarnes vooraleer we hier vast komen te zitten. We rijden nog langs het dorpje Grundarfjördur en keren hier terug naar ons hotel. 


De volgende twee uren was het behoorlijk opletten op de baan. De sneeuw en wind bleven van zich horen, zelfs met momenten zagen we de baan niet meer liggen. 



Terug in Borgarnes stoppen we nog bij de supermarkt voor een douchechampoo (het hotel voorziet dit niet). We tanken de auto vol (de auto heeft een hoog verbruik) en bestellen een pizza bij de Grillhouse. Door het erbarmelijke weer nemen we de pizza mee naar ons hotel. Wat een lekkere pizza en lookbroodje. 


We zijn bijna de enige gasten in het hotel en op de parking ligt een enorme sneeuwlaag. Tijdens het eten blijft het maar sneeuwen en checken we safetravel voor een update van de wegen. Meerdere wegen zijn afgesloten door de grote sneeuwstorm in heel ijsland. Na ons eten, frissen we ons op en typ ik de blog. 


Morgen is het de bedoeling om naar het noorden van IJsland te rijden. Door de sneeuw zullen we nog even moeten afwachten of we morgen de route verder kunnen zetten. Volgens een artikel geeft deze storm net een zeer hoge kans op prachtig noorderlicht voor morgen.


Weer: zon, sneeuw, veel sneeuw, wind, ijskoude wind, sneeuwstorm, hagel, -1 tot 2 °C (gevoelstemperatuur -7 °C)

Reacties

  1. Toch prachtige foto’s, sneeuw tapijt en al! Heeft zijn eigen magische sfeer! Ben wel ongerust, zeker na die valpartij te lezen! Tom de held, gelukkig!! Hou hem maar goed in het oog, want hij neemt graag te veel risico’s!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten