Day 4: You Know Nothing Jon Snow (Akureyri - Egilsstadir)

Zondag 24 maart

Tot middernacht heb ik zitten kijken op de aurora app om mijn kansen te berekenen voor het noorderlicht. Helaas was er in heel ijsland veel te veel bewolking. Om 2u30 was er misschien een kleine kans en ben ik even opgestaan. De oogjes voelden zeer zwaar aan bij het buiten kijken, dus lang duurde het niet vooraleer de uil op mijn schouder zat. Om 7u30 werden we reeds wakker met mooie opklaringen, waarbij we ons meteen klaar maakte voor een lekker ontbijt.

Ik kan dit hotel enkel maar aanraden. Het was heel de nacht muisstil, zacht bed, goede wifi, lekker ontbijt en supervriendelijk personeel. Om 8u50 zitten we reeds in de auto en tanken we de auto vol. Vandaag rijden we naar het oosten van IJsland tot aan Egilsstadir. We rijden langs een tolweg, waarbij we na 3 uur het tolgeld online moeten betalen. Echter zijn we na een half uur rijden bij de eerste stop voor vandaag, de Godafoss. Er is een grote parking en een wandelpad naar de waterval. Gelukkig is ze begaanbaar en ligt er niet te veel ijs op het wandelpad. We zullen de tol wel betalen na terugkomst. Aangekomen bij de waterval, zien we zelfs een regenboog verschijnen.

Net bij deze waterval is er net voor de parking, aan de brug, nog een waterval te bezichtigen. Deze waterval noemt de Geitafoss en is zeker een foto waard.

Vervolgens rijden we verder door naar Myvatn en zien enorme bergen met sneeuw verschijnen. Aha, een beer komt tevoorschijn! Teddy is terug van de partij, hij moest even aan de koude wennen vooraleer op de foto te komen.

Rondom het meer zien we bijna geen enkele auto of toeristenbus. Het is hier enorm rustig en mooi. We kunnen zelfs gemakkelijk stoppen aan de kant voor een foto langs de weg. Het meer is momenteel grotendeels dichtgevroren en ligt in een zeer actief vulkanisch gebied.

De eerste stop aan het meer is bij Dimmuborgir (filmlocatie van Game of Thrones). Deze plaats ontstond na de uitbarsting van enkele vulkanen. Er is een grote parking voorzien en zijn hier alleen. Echter komen er net twee wagens toe met Italianen. Ja, die groep waren ook al bij de Godafoss en zijn enorm luidruchtig. Er is een wandelpad naar beneden maar met grote stukken ijs. Tom gaat alleen een stukje naar beneden met de Italianen. Na een kleine 5 minuten staat Tom terug op de parking en toont mij de foto's. Niet zozeer de moeite om hier eventueel je voeten te breken.

De tweede stop is bij de Hverfjall krater. De weg er naartoe is in zeer slechte staat. Meerdere auto's staan aan de kant en gaan nog een tamelijk stuk te voet naar deze krater. Het is eveneens een filmlocatie van GOT, maar een foto vanop afstand is al voldoende. Echter hebben we reeds al Crater Lake NP bezocht in Amerika. Eens je deze hebt gezien, zijn de overige kraters tweedehands.

Vervolgens rijden we naar de route 860 voor de Grjotagja grot (filmlocatie GOT). In deze grot is er een warmwaterbron met kristalhelder blauw water. Tot de jaren 1970 kon men hier nog baden. Helaas is het water door recente vulkaanuitbarstingen in de buurt naar meer dan 40 °C gestegen. Nu is het verboden om hier nog te baden. De grot is zeer laag en je kan hier gratis naar binnen. Helaas zijn de Italianen ons net voor en kruipen ze met 10 personen tegelijk in de grot. De ingang van de grot is volledig besneeuwd en glad. Ze vallen en schuifen uit, een kerel heeft zelfs een hoofdwonde door de lage plafond. Laten we deze maar skippen. Deze grot bezoek je dus enkel best in de zomer.

We rijden terug de route 1 tot aan de Myvatn Nature Baths. Het is inmiddels 12u35 en kopen hier elk een lekkere verse champignonsoep met broodje. Tom bezoekt nog de website van de tolweg, maar de betaling lukt niet. We laten het voor wat het is. Tussendoor checken we nog of de route 862 naar de fameuze Dettifoss weer open is. Helaas, staat ze nog steeds als ontoegankelijk. De zon schijnt vandaag fel door, maar toch zou de weg er nog gevaarlijk bijliggen. Pfft, het is net een waterval die we super graag wil bezichtigen. Na de lekkere soep, rijden we weer weg en stoppen nog aan een uitzichtpunt over dit mooie gebied.

We rijden vervolgens langs de mud pots of geothermische modderpoelen. Deze skippen we ook, aangezien we er vorig jaar tamelijk veel gezien hebben in Yellowstone NP. Na een 20 minuten rijden, zien we het beginpunt van de route 862. Maar de toegangsweg er naartoe is ontoegankelijk (te berijden op eigen risico), hoewel er toch bandensporen te zien zijn.

We wagen het erop! Tenslotte hebben we omwille van het voorspelde slechtere weer een upgrade van de gewone wagen naar een 4x4 betaald. Hier kunnen we het eens goed testen. De zon schijnt nog steeds fel door, dus misschien is de weg al op meerdere plekken sneeuw - of ijsvrij. We rijden verder en zien op sommige plekken veel ijs, maar onze spijkerbanden doen goed hun werk. Op drie plaatsen lag de sneeuw dikker, maar niet meer zo dik dat we ons zouden vastrijden. Mijn chauffeur rijdt fantastisch op deze baan.

Na 21 km op deze baan, zien we nog enkele auto's staan. Alleen zijn we dus niet, maar in totaal staan er maar 5 auto's. Nu hopen dat ik via het wandelpad bij de waterval geraak. Spikes hebben we namelijk niet gekocht. Een beetje verderop zien we een jong koppel staan graven met planken aan hun auto. Zij zijn iets te ver gereden richting de parking en hier ligt de sneeuw echt diep. Ja, is niet slim van deze mensen. We vragen of ze hulp nodig hebben, maar ze wachten op enkele mensen die gingen helpen. Ok, dan wandelen we naar de waterval en proberen het wandelpad te vinden. Heel de weg ligt onder een diepe laag sneeuw.

Door deze sneeuw is er enorm veel grip bij de steilere stukken. Ik heb enorm veel geluk met deze sneeuwlaag. Superblij, sta ik dan tegenover de meest machtigste waterval van IJsland. Half bevroren en met enorm veel sneeuw staan we hier helemaal alleen.

Wat een pareltje!

We wandelen nog even dichter en in de diepe sneeuw. Hier zien we terug een regenboog verschijnen.

De wind begint weer uit te komen en blaast de sneeuw op de diepe voetsporen. Tijd om terug te keren naar de auto. Onderweg komen we nog drie koppels tegen, waaronder het koppel dat vastzat met de auto. Gelukkig zijn ze er weer uitgeraakt. Op de parking zit een grote raaf te genieten van het uitzicht.

Het is ondertussen 16u10 als we terug bij de auto zijn. Ondertussen is de weg meer en meer ijsvrij aan het geraken. Morgen zal deze weg wel weer toegankelijk zijn.

Om 16u30 rijden we terug op de route 1 richting Egilsstadir. Onderweg zien we steeds fantastische berglandschappen. Zo mooi en we rijden zo goed als alleen hier. Ongestoord een sneeuwballengevecht mag wel op deze prachtige route.

We rijden nog verder in immens prachtige landschappen. Zo prachtig dat we de werkelijkheid niet kunnen vastleggen op foto.

Onderweg zien we enkele IJslandse paarden, waar we gemakkelijk aan de kant kunnen parkeren. Ze staan een beetje verderop, maar komen naar mij toe. Geweldige lieve en mooie paarden!

Hierna rijden we door naar Egilsstadir en zien we zon steeds meer dalen. Een mooi zonlicht komt tevoorschijn op de besneeuwde bergtoppen. Dit doet mij echter denken aan onze reis van in Alaska.

Na 19u arriveren we in ons hotel te Egilsstadir. Er staat bijna geen volk, alles ligt er verlaten bij. We krijgen wederom een deftige en moderne kamer.

We beslissen om deze keer te gaan uiteten bij een American 50's diner. We wandelen slechts 3 minuten te voet vanuit ons hotel. Amai, wat een geweldige eettent! Leuk interieur, jaren 50 muziek, rustig en lekker eten. Ik kies voor de IJslandse gehaktballen met aardappelen en Tom voor lam met aardappelen. Voor mij nog een heerlijke milkshake bovenop, die trouwens niet zwaar aanvoelt.

Ik begin mij gewoon hier thuis te voelen en koop een bol blueberry ijscréme. Buiten terug naar het hotel eet ik mijn ijsje in de vriestemperaturen op, zoals een echte IJslandse. Terug in het hotel, frissen we ons en typ ik al een deel van de blog. We zien nog net de belgen winnen tegen Cyprus. Ondertussen bekijk ik de aurora app en kijk ik steeds naar het raam, waardoor de blog niet getypt raakt. Het is inmiddels al bijna middernacht en mijn ogen beginnen toe te vallen, maar het mag niet... 

Weer: zonnig, wind, koud -3 °C tot 2 °C (gevoelstemperatuur tot -8 °C)