Day 6: The land of Fire and Ice (Höfn - Hella)

Dinsdag 26 maart

We zijn wederom op zoek naar het noorderlicht en wandelen bij de Guesthouse op de grote parking. Meerdere fotografen staan buiten, maar we zien niets verschijnen met het blote oog. De zichtbaarheid zou op 23% liggen met een KP van 3. Na een beetje wikken en wegen, beslissen we om weg te rijden en naar het noorden te rijden. Op een verlaten zijwegje, kunnen we de auto aan de kant zetten. Heel lichtjes komt het tevoorschijn en zakt de zichtbaarheid naar 20%. Echter denk ik dat we wel enkele mooie foto's hebben.

Rond 1u zien we niets meer verschijnen en beslissen we om terug te keren naar ons bedje. Ik typ nog een dag van de blog en pas om 2u15 ga ik slapen. De volgende ochtend loopt de wekker af om 7u en staan we meteen op. Een stralende zon schijnt reeds fel door de gordijnen.

Vandaag staat er een zeer druk programma op de planning. We rijden meteen door naar Jökulsarlon. We zien prachtige bergen en de Vatnajökull verschijnen met nog een aantal rendieren. Het is de grootste gletsjer op Ijsland en de op één na grootste van Europa. De oppervlakte van de ijskap is 8.400 km².

De Jökulsarlon is het grootste en bekendste meer van Ijsland. Daarnaast is het met een diepte van ongeveer 260 meter ook het diepste meer van het land. We zijn hier net voor 8u, maar alleen zijn we niet. Hoewel de drukte nu nog mee valt.

We rijden nog naar de andere parking aan de overkant, waar eveneens ijsschotsen liggen.

Ondertussen is het al 9u en rijden we verder de route 1 op met een stevige wind. We kunnen zelfs niet blijven staan met de auto of die rammelt langs alle kanten. Echter is het landschap adembenemend.

Een volgende stop is bij de Fjallsarlon. Het gletjsermeer is een stuk kleiner en onbekender dan de populaire Jökulsarlon.

In Hof stoppen we bij een leuk kerkje waarvan het dak in een moslaag bedekt is. Deze stop was eigenlijk niet gepland, maar we dachten dat we hier een koffie zouden kunnen drinken. Niets is open, behalve de toiletten net bij het kerkje.

Terug op de route 1 blijven de landschappen maar komen. We doen nog meerdere stops dan voorzien, omdat het gewoon zo indrukwekkend is. Het doet ons zo denken aan Alaska, dat we allebei weer de kriebels krijgen om terug naar Alaska te gaan.

We blijven maar rijden langs adembenemende landschappen en meerdere gletsjers. Het is niet normaal hoeveel moois hier te zien is. Nu pas krijg ik te horen van Tom dat hij spijt heeft dat we niet eerder zijn gekomen. Sinds 2015 wou ik echter al naar Ijsland reizen en toen was de massatoerisme nog niet gestart.

We stoppen zoveel dat we pas na 13u passeren bij de Laufskalavarda en de lavavelden.

Net voor 14u zijn we aangekomen in het dorpje Vik. Dit dorpje is de meest zuidelijk gelegen plaats van Ijsland en met de meeste neerslag. We hebben geluk, want we hebben nog geen druppel gezien vandaag. Eerst stoppen we op de grote parking en gaan in een soort toeristische winkelcentrum binnen. We wandelen eerst naar de toiletten en kopen dat iets voor te eten. Een late lunch, maar wat een drukte. Deze drukte kunnen de Ijslanders toch niet aan in de zomer?! Het duurt dan ook enorm lang en kiezen voor het nog beschikbare eten, namelijk kip met rijst. 

Na onze lunch, is het reeds na 14u30 en wandelen we op het zwarte strand naar de Reynisdrangar. Hier staan zwarte 66 meter hoge basaltzuilen (restanten van vulkanen) in de zee. Het doet ons echter wel denken aan de kust in Oregon.

We keren na de wandeling terug en rijden nog even naar boven om het mooie kerkje en het uitzicht van Vik te fotograferen.

Het is inmiddels al na 15u30 en we hebben nog zoveel op de planning staan. In deze regio hadden we gerust een dagje extra kunnen gebruiken, want er is nog zoveel meer te bezichtigen. We rijden meteen door naar Solheimasandur plane wreck. In 1973 stortte dit vliegtuig neer op het zwarte strand en is sindsdien blijven liggen. Om 16u30 arriveren we op de parking en zien nog enorm veel auto's staan. Even twijfelen we of we de wandeling nog zouden doen tot aan het vliegtuig. Maar we willen wel eens een wandeling gaan doen na zoveel uren in de auto te zitten. 

Het is een lang stuk rechtdoor op stenen, maar de wind maakt het wel lastig. Sinds vorige maand rijden ze nu ook met grote zware bussen langs deze weg. Weliswaar tegen betaling, maar dit is enkel iets voor de luie toeristen.

Het vliegtuig zien we pas liggen na 4 km te wandelen, omdat het achter een zandheuvel ligt. Er staat enorm irritant volk, velen kruipen zelfs op het vliegtuig. Precies een bende uitgelaten kleuters, die op hun speelgoed staan. Ik wil het eigenlijk niet zeggen, maar ja het zijn Aziaten met flashy kledij en toebehoren.

We keren na 20 minuten terug, nadat ze weer een horde bustoeristen hebben gedropt. De wandeling terug gaat iets moeizamer want de wind duwt aan de zijkant. Ik voel de koude los door mijn broek en thermo. Om 18u25 arriveren we aan onze auto en hebben aan een hoog tempo doorgestapt. Vervolgens rijden we door naar de Skogafoss. Pas om bijna 19u arriveren we op de parking en staan er nog redelijk wat auto's. Ze zijn zelfs aan het filmen bij de waterval, maar de acteurs ken ik niet.

Het is wel een indrukwekkende waterval om van zo dichtbij te kunnen zien.

Nadat Tom eindelijk tevreden is met zijn watervalfoto, rijden we door naar de Seljalandsfoss en de Gljufrafoss. We parkeren de auto een beetje verderop en wandelen eerst naar de Gljufrafoss. Deze waterval valt in een half verscholen kloof.

Van hieruit wandelen we door naar de Seljalandsfoss. Het is een mooie waterval, maar we hadden ze precies wat indrukwekkender verwacht.

Rond 20u zitten we terug in de auto op weg naar ons hotel in Hella. We zijn beiden enorm moe en zijn dan ook zeer blij bij het zien van deze mooie kamer. Het is zelfs één van de goedkopere hotels van deze reis. Ze zijn nog aan het vernieuwen en we hebben reeds een nieuwe kamer gekregen. Alles is mooi en modern afgewerkt.

Om 20u40 eten we nog een maaltijd in het restaurant van het hotel. Super lekker gegeten en zeer vriendelijke bediening. Het dessert (tiramisu met aardbei - speculoos - kokos) was fantastisch lekker.

Na de lekkere maaltijd frissen we ons op en kijken nog naar de TimTracker op Youtube. Het is bewolkt, dus blijven we deze nacht niet op voor het noorderlicht te zien. Al redelijk snel, rond 22u30 vallen we in slaap. 

Weer: zonnig en veel wind waardoor het koud aanvoelde, 1 °C - 7 °C (gevoelstemperatuur - 4 °C)